Masz na myśli całą finałową sekwencję i jej sens (interpretację status quo wszystkich postaci) czy jedynie ostatnią scenę, gdy Alice/Jane ponownie defiluje po zatłoczonej ulicy?

nie doszukiwałabym się symboliki w zakończeniu. po prostu Portman prezentuje się najlepiej spośród całej obsady, ją też poznajemy na samym początku. ona jest główną gwiazdą w tym filmie, więc myślę, że właśnie na to postawili twórcy - zakończyć sceną z kimś, kto się podoba. ostatni zabieg, żeby polepszyć opinię widza na temat filmu.
skoro już piszę, wtrącę też swoją opinię. dawno nie widziałam tak prawdziwego filmu. nareszcie trochę realizmu w fabule, z zakończeniem, które było jedną z wielu opcji, a nie przewidywalną, cukierkową lub tragiczną (w zależności od typu filmu traktującego o ludzkich emocjach i związkach) scenką, której człowiek jest świadom po paru minutach od rozpoczęcia filmu. perypetie bohaterów zgodne z tym, czego można doświadczyć w prawdziwym życiu. postaci nie wyidealizowane, popełniające swoje błędy i postępujące wg własnej 'nielogicznej logiki', a nie wg oczekiwań pospolitego widza.

To proste.
Alice była kłamstwem, a Jane była prawdziwa. Jane być może i chciała się zmienić, ale nigdy nie potrafiła dopuścić Dana bliżej. Jak sądzę nigdy go nie kochała. Prawdę wyjawiła tylko Larry'emu. Szczerość za szczerość.

przyjechała do Londynu by być Alice, wróciła do domu jako Jane (: